Τι είναι οι αφφές και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν;

Γνωρίζετε εκείνες τις μικρές φουσκάλες στο στόμα σας που καίγονται άβολα και δυσκολεύουν το φαγητό, το ποτό και τη συζήτηση; Εάν είστε εξοικειωμένοι με φλύκταινες στην επένδυση του στόματος ή των ούλων, πιθανότατα είχατε ή είχατε τις λεγόμενες αφφές. Αυτά τα μικρά σημεία στην επένδυση του στόματος και των ούλων είναι δυσάρεστα και επώδυνα. Και όλοι μπορούν να επηρεαστούν: παιδιά, ενήλικες ή ηλικιωμένοι. Άνδρες και γυναίκες.
Αν και αυτές οι δομές στη στοματική βλεννογόνο μεμβράνη επουλώνονται μετά από λίγο χωρίς βοήθεια, η ποιότητα ζωής είναι συχνά πολύ περιορισμένη λόγω των οδυνηρών καταγγελιών που προκαλούνται από άφθαλες. Πολλοί πάσχοντες επομένως αναζητούν προϊόντα φροντίδας για να ανακουφίσουν τα συμπτώματά τους.

Από πού προέρχονται οι αφίδες και πώς τις απαλλάσσω;

Οι αιτίες των αφθών είναι πολύ διαφορετικές, αλλά δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να ευνοήσουν την ανάπτυξη των αφθών:

• Αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα
• Ορμονικές διακυμάνσεις (π.χ. στο εγκυμοσύνη)
• Δυσανεξία σε ορισμένα τρόφιμα (π.χ. ντομάτες, ξηροί καρποί, αλκοόλ, εσπεριδοειδή, γλουτένη)
• Ανεπάρκεια ορυκτών και βιταμινών (π.χ. βιταμίνη Β3, βιταμίνη Β12, φολικό οξύ, σίδηρος, ψευδάργυρος)
• Μηχανικός ερεθισμός από κακή θέση Προσθέσεις, Σιδερακια ΔΟΝΤΙΩΝ ή πολύ σκληρά Οδοντόβουρτσες
• Διαταραχές του γαστρεντερικού σωλήνα, π.χ. Β. Σε χρόνιες εντερικές παθήσεις (νόσος του Crohn, ελκώδης κολίτιδα)
• Άλλες πρωτοπαθείς ασθένειες (π.χ. διαβήτης, κοιλιοκάκη, χρόνια νόσος του εντέρου, αναιμία (αναιμία))
• Άγχος και άλλο ψυχολογικό άγχος
• Ορισμένα χημικά ερεθίσματα, π.χ. Β. Τη χρήση οδοντόκρεμων με τον παράγοντα αφρισμού Θειικό νάτριο Lauryl (SLS)

Παίζουν ρόλο οι λοιμώξεις ή οι γενετικές αιτίες;

Είναι πλέον αποδεκτό ότι οι αφίδες δεν προκαλούνται από βακτήρια ή ιούς. Επομένως, η μόλυνση είναι αδύνατη. Είναι αξιοσημείωτο, ωστόσο, ότι οι αφθώδεις εκδηλώσεις εμφανίζονται συχνότερα σε ορισμένες οικογένειες. Θεωρείται επομένως ότι υπάρχει γενετική σύνδεση και ότι οι αφίδες κληρονομούνται.

Θεραπεύονται οι αφίδες μόνες τους;

Οι μικρές φουσκάλες συνήθως εξαφανίζονται μόνες τους μετά από 10-14 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι σημαντικό να υποστηρίξετε τη διαδικασία επούλωσης και να ανακουφίσετε τον πόνο για να περάσετε την ημέρα σε μεγάλο βαθμό χωρίς συμπτώματα. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις ο στοματικός βλεννογόνος τραυματίζεται τόσο σοβαρά που δεν επουλώνεται γρήγορα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως μπορεί να αναμένεται ουλές.

Άφθονα έλκη: επαναλαμβανόμενο πρόβλημα

Πολλοί άνθρωποι που έχουν αναπτύξει αφθώδη έλκη σε κάποιο σημείο τείνουν να υποφέρουν ξανά και ξανά. Ανάλογα με τη δύναμη και τη σοβαρότητα, τα έλκη έλκους είναι συχνά με Έρπης σύγχυση, ειδικά εάν εμφανιστούν ταυτόχρονα περισσότερα από ένα πονόλαιμο. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον έρπητα, οι αφίδες δεν είναι μεταδοτικές. Έτσι, όποιος ανησυχεί για τη μετάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας μπορεί να αναπνέει ανακούφιση.

Πώς μπορώ να αναγνωρίσω μια άφθα;

Οι αφίδες είναι μικροί τραυματισμοί στην επένδυση του στόματος, των χειλιών ή των ούλων. Οι άκρες συνήθως είναι λίγο ανυψωμένες και κοκκινωμένες από τη φλεγμονή, ενώ ο ιστός στο εσωτερικό εμφανίζεται υπόλευκο-κίτρινο.

Minoraphtha - η πιο κοινή μορφή

Τα Minoraphthas είναι μακράν τα πιο συνηθισμένα. Ένα καλό 80% αυτών που έχουν πληγεί έχουν να κάνουν με αυτήν τη φόρμα. Έχουν διάμετρο έως 5 χιλιοστά και συνήθως διεισδύουν μόνο στα ανώτερα στρώματα ιστού. Συχνά σχηματίζονται ταυτόχρονα αρκετά μικρά νάφθα.

Αυτή η φόρμα θεραπεύεται συνήθως μόνη της μετά από 1-2 εβδομάδες και χωρίς ουλές. Ωστόσο, η μικρή νάφθα μπορεί επίσης να είναι εξαιρετικά επώδυνη.

Majoraphtha - η σπάνια μορφή

Περίπου το 10-15% όλων των πληγέντων πάσχουν από μείζονα. Αυτό το σχήμα μπορεί να φτάσει σε μέγεθος έως και 3 εκατοστά και διεισδύει σημαντικά βαθύτερα στα στρώματα του δέρματος.

Η κύρια νάφθα θεραπεύεται πολύ πιο αργά. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες για να εξαφανιστεί αυτή η παραλλαγή - σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αφήσει μια ουλή.

Herpetiform aphthae - συγχέεται εύκολα με τον έρπη

Αυτή η παραλλαγή εμφανίζεται μόνο σε περίπου 5-10% αυτών που επηρεάζονται. Υπάρχουν πολλά μεμονωμένα, πολύ μικρά έλκη που είναι πολύ κοντά μεταξύ τους. Δεδομένου ότι η εμφάνιση ενός έρπητα κυστιδίου είναι παρόμοια, οι ερπετοειδείς μορφές συχνά συγχέονται με τον έρπη.

Αυτή η μορφή θεραπεύεται επίσης μετά από 1 έως 2 εβδομάδες, όπως οι δευτερεύοντες χρόνοι, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ουλές λόγω της πληγείσας περιοχής του ιστού.

Με αφθονικά έλκη στον γιατρό;

Όποιος είχε ποτέ έλκη ξέρει ότι η επίσκεψη στο γιατρό δεν είναι απολύτως απαραίτητη. Εξαίρεση: Σε περίπτωση σοβαρού πόνου ή ασυνήθιστα μεγάλων αφθονικών ελκών, ένας γιατρός μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων. Εάν τα άφθονα έλκη δεν υποχωρήσουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, θα πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε γιατρό.

Θεραπεία των αφθονικών ελκών: χημική ή φυσική;

Η θεραπεία για έλκη έλκους συνήθως στοχεύει σε συμπτώματα και προορίζεται για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.

Κατά τη θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή, χρησιμοποιούνται για παράδειγμα κορτιζόνη και σαλικυλικό οξύ. Ωστόσο, αυτά συχνά προκαλούν τον πόνο να αυξηθεί πρώτα πριν συμβεί ανακούφιση. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν παρενέργειες από παρασκευάσματα που περιέχουν κορτιζόνη.

Τα προϊόντα μελισσών βοηθούν γρήγορα στην άφθο

Μια εναλλακτική λύση σε αυτές τις θεραπείες είναι οι αλοιφές, τα τζελ και τα βάμματα που στηρίζονται σε φυσικές ουσίες.

Η Νέα Ζηλανδία Manuka μέλι Για παράδειγμα θεωρείται φυσική θεραπεία με αντιφλεγμονώδη και αντισηπτικά αποτελέσματα. Το δραστικό συστατικό μεθυλογλυοξάλη σκοτώνει τα βακτήρια και προάγει την επούλωση. Επίσης πρόπολη, ένα μείγμα από ρητίνη δέντρων, αιθέρια έλαια, εκκρίσεις σιέλου και πολλά άλλα συστατικά που παράγονται από τις μέλισσες μπορεί να επιταχύνει την επούλωση και να ανακουφίσει τα συμπτώματα. Λέγεται επίσης ότι έχει ένα φυσικό αντιβιοτικό αποτέλεσμα. Η πρόπολη βρίσκεται επομένως στο Μελισσοθεραπεία ειδική εφαρμογή. Βάμμα Conaskin συνδυάζει τις ιδιότητες αυτών των φυσικών ουσιών και μπορεί γρήγορα να βοηθήσει με αφθώματα και άλλες μικρές βλάβες του στοματικού βλεννογόνου και των ούλων.